Είπα στον εαυτό μου και συμφώνησε…

Τόπος : Εφορία

Ώρα : 10:30 (στο περίπου, χθες)

Ουρά: Μεγαλύτερη και από  Τενοντόσαυρου

Υπάλληλοι : Δυο (γαμω το μπουρδέλο μου)

Πάνω στην μια ώρα και ένα τέταρτο βλέπω φως στο τούνελ «ναι ρε πούστη μου επιτέλους» είμαι τρίτος στη ουρά, « Yippee ki-yay  motherfuckers!!!!! θα προλάβω να κατουρήσω»  και ξαφνικά….. η υπάλληλος σηκώνεται ξεφυσώντας και κράζει στην συνάδελφο «Μαράκι μου πάω λίγο έξω και έρχομαι σε 5»

Χάνω την γη κάτω από τα πόδια μου νιώθω την ουροδόχο κύστη μου έτοιμη να εκραγεί , λέω στον μπροστινό μου να πάει στην διπλανή υπάλληλο , η διπλανή ακούει την προτροπή μου και φωνάζει με υφάκι  μπλαζέ :

«Οι ουρές είναι ξεχωριστές κύριε θα περιμένετε να επιστρέψει η συνάδελφος»

«Που πάει  η συνάδελφος σας» ρωτάει ο μπροστά μου

Και τότε μου ανεβαίνουν τα σκάτα στο κεφάλι……….

«Μάλλον  πήγε έξω στο μπαλκόνι να καπνίσει κύριε» απαντά η μπλαζέ και πιάνει το σχεδόν αθόρυβο γαμωσταυριδι που τις ριχνω

«Τα παράπονα σας στη προϊσταμένη κύριε» μου λέει με το ίδιο αδιάφορο στυλάκι

«Ωραία για πες μου που είναι η προϊσταμένη σου?»

Ατάραχη η μπλαζέ γυρίζει μια πίσω αριστερά μετά μια δεξιά  «δεν ξέρω η στην τουαλέτα η στο μπαλκόνι θα καπνίζει και αυτή»

Θέλω να αρπάξω τον πυροσβεστήρα που είναι διπλά μου και να τα κάνω όλα γυαλιά καρφιά  και μετά να πάω στο μπαλκόνι και να τις τραβήξω και τις δυο από τα μαλλιά μέσα ή ακόμα καλυτέρα να τον βγάλω έξω και να κατουρήσω στο γραφείο της….

Δεν κάνω τίποτα  από όλα αυτά (που να μπλέξεις με του μαλάκες  δεν ξέρω αν ήταν σωστά και τα χαρτιά μου ) ηρεμώ ξεκινώ  άσκηση αντίστροφης ψυχολογίας «δεν θες να κατουρήσεις δεν θες να κατουρήσεις….»

45 λεπτά αργότερα ενώ κατούραγα τις ζάντες μιας BMW στο πίσω parking της εφορίας  λαμβάνω μια από τις πιο σημαντικές αποφάσεις αυτής της χρονιάς «kafre αν είναι να σε χώσουν σε κάνα ψυχιατρείο ίσως πρέπει να ξεκινήσεις  να γεμίζεις το φλασκί σου και πίνεις και κατά την διάρκεια της ημέρας» είπα στον εαυτό μου και συμφώνησε…